Welkom Inhoud Inleiding Andere tractie Spoorwijdte Producenten Import & handel Eigenaars Materieel Links Contact ► Nieuw ◄ ► Zoeken ◄	Stoomtractie smalspoor			Stoomtractie normaalspoor		Motortractie smalspoor		Motortractie normaalspoor
					Rotterdam Rail Feeding geplaatst: 28-11-2019 aangevuld: 14-06-2020
	Inleiding Rotterdam Rail Feeding (RRF) werd eind 2014 opgericht. Bij het 10-jarig jubileum verscheen een boek [1]. Ter gelegenheid van het 15-jarig jubileum werd de huidige directeur Arnoud de Rade geïnterviewd in [2]. Uit dat interview zal op deze webpagina geciteerd worden.
	Oprichting “Het in rangeren en rijden van goederentreinen op de kortere afstanden gespecialiseerde spoorbedrijf werd eind 2004 opgericht door Karel Poiesz. Als voormalig NS-machinist zag Poiesz na de privatisering van nationale spoorbedrijven mogelijkheden voor nieuwe flexibele diensten. Eerst met een uitzendbureau voor machinisten, Spoorflex (opm. a), en later met de oprichting van Rotterdam Rail Feeding voor het materieel” [2]. “Met een portocabin op Maasvlakte-West, een fax, een telefoon en een printer ging RRF in oktober 2004 van start” [2].
	Bakkies “Pas toen we ook locs in Ede zijn gaan stationeren om de Hupac-trein uit Brescia [3] te rangeren, begon het te lopen” [2]. Daarbij ging het om ex-NS bakkies met radiografische besturing. RRF schafte er in 2004/5 een vijftal aan, die de bedrijfsnummers RRF 1 t/m RRF 5 kregen. In 2014 werden ze weer van de hand gedaan. Bij de nieuwe eigenaren rijden ze nog steeds.
	↑ Van de vijf bakkies van RRF zijn er minstens drie in Ede actief geweest. Op 24-02-2005 was dat de RRF 1. De ruiten van het machinistenhuis waren geblindeerd, waarschijnlijk met het oog op vandalisme. De loc werd dan ook uitsluitend radiografisch bestuurd, ook tijdens deze opname. Dat is te zien aan het brandende lampje links van de deur en vlak onder het dak.
	V100 “Via een leaseconstructie namen we vanaf 2006 onze eerste V-100 locomotieven in gebruik. Daar hebben er we nu tien van rondrijden. RRF was door de inzet van deze locs de eerste vervoerder in Nederland met ETCS (b) aan boord. We werden daarom ook veel gevraagd door het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat om deel te nemen aan allerlei tests. Onder meer voor ERTMS op de Betuweroute” [2].
	De eerste ervaringen met de Oostduitse V100 deed RRF op met de 203.101. Dat was de eerste door Alstom in Stendal gemoderniseerde Oostduitse V100. Ze stond op de InnoTrans 2004 in Berlijn en werd daarvoor en daarna aan een groot aantal Duitse en Nederlandse bedrijven verhuurd. Een foto uit de begintijd: de door RRF gehuurde Alstom 203.101 duwt een trein van graanwagens door de spoorpoort van Maas Silo in de Botlek, 31-03-2006 → De 203.101 was bijna het hele jaar 2006 in dienst van RRF. Vanaf 2007 tot op heden rijdt ze voor Shunter. Zie hier voor een compleet overzicht met foto’s van de RRF 16-25 die nu in dienst zijn van RRF plus de exemplaren die dat tijdelijk geweest zijn. In Nederland heeft RRF de meeste V100-en.
	RRF 24 tijdens de ombouw van het “Kamperlijntje”, gezien vanaf het viaduct in de Hasselterweg/N331 aan de buitenrand van Zwolle, 14-07-2017 → De dwarsliggers liggen er al. De RRF duwt een trein met spoorstaven in stapjes in de richting van Kampen. Een ploeg aan de voorzijde van de trein trekt met speciale railvoertuigjes telkens een paar spoorstaven van de trein, brengt die op de juiste plaats en monteert ze. Daarna duwt de loc de trein een stukje op. Rechts van de spoorlijn is de fundering voor de bovenleidingmasten te zien. RRF is in 2008 overgenomen door het Amerikaanse Genesee & Wyoming. Het logo op de loc (dat rechtsboven op deze webpagina groter is weergegeven) is ongeveer gelijk aan dat van Genesee & Wyoming, maar met de letters G en W vervangen door R en F.
	Op de achterste motorkap staat Rail Feeding (RF, zonder Rotterdam), maar verder gebruikt het bedrijf nog steeds de naam Rotterdam Rail Feeding ofwel RRF. Dat de huiskleur van Genesee & Wyoming oranje is, valt goed te zien. De groen-gele vlakken zijn typisch voor Rotterdam Rail Feeding.
	Niet alle 10 V100-en hebben steeds deze uitmonstering. Soms krijgen/kregen ze de kleuren en logo’s van een klant. RRF 19 is in de huisstijl van DistriRail: Foto op de website van DistriRail → Alleen op de achterste motorkap staat (Powered by) Rotterdam Rail Feeding De RRF 18 en 20 hadden bij de aflevering in 2006, respectievelijk 2008 de kleuren van BAM. Deze spooraannemer heeft geen eigen tractie voor op het openbare spoorwegnet, maar heeft daarvoor een contract met RRF.
	Belgen In de jaren 2008 en 2009 nam RRF acht drieassers uit de reeks 73 over van de Belgische Spoorwegen (NMBS). Deze dieselhydraulische locs waren in 1977 gebouwd door La Brugeoise et Nivelles. Bij RRF kregen ze de nummers 101 t/m 108 [5]. De RRF 102 op de Maasvlakte, 22-06-2008 → Twee maanden eerder (op 15 april 2008) was RRF overgenomen door Genesee & Wyoming. De RRF 102 op de foto had het bijpassende uiterlijk nog niet. Van deze loc in deze uitvoering is een HO model verschenen. Sommige locs van de serie 101-108 hadden gedurende zekere tijd een speciale uitvoering:
	· RRF 105 droeg een logo van Argos Oil en de tekst: Argos Oil levert ook biodiesel. Voor het overige had de loc de RRF huisstijl van na de overname. Zie daar. · RRF 106 was in de jaren 2011-2013 betrokken bij de verbouwing van Rotterdam CS en droeg de paarse logo’s van de bouwer Mobilis TBI Infra, waarvan ook de website werd vermeld. Verder was het RRF logo van voor de overname aangebracht. Zie bijvoorbeeld hier.
	Bij het artikel gewijd aan het 15-jarig jubileum in eind 2019 [2] staat een uitstekende foto van de RRF 108 + 107. De hele serie 101-108 was echter al begin 2019 afgevoerd. Bedoelde foto staat ook op Wikipedia [5] en is al in 2009 door Niels Karsdorp gemaakt. Meer over deze Belgen is te vinden in [6]. Anders dan de “bakkies” konden ze multiple rijden, maar hadden ze geen radiobediening. In de loop der jaren namen de storingen toe terwijl onderdelen moeilijker te verkrijgen waren.
	Andere locs “Die verwachte groei na de overname kwam er. Sindsdien groeide het personeelsbestand van 20 naar de huidige 90 mensen en rijden er 25 locomotieven rond in de groen-gele kleuren van het bedrijf” [2]. Rolandrail noemt echter 20 locomotieven, namelijk: 10 x V100 3 x G2000 2 x Class 66 2 x ex-NS 1600 3 x 189 Dat zijn er samen inderdaad 20 en geen 25. Van de genoemde locs zijn de V100-en al besproken. De overige locs zullen niet besproken worden omdat het lijnlocomotieven zijn, terwijl deze website over industrielocs gaat. De verschuiving naar grotere locs valt op: alle genoemde locs zijn draaistel locs. De drieassers (de 5 ex-NS bakkies en de 8 ex-NMBS loc van de reeks 73) zijn verdwenen. Dat zal komen omdat de “last mile” sterk in de aandacht staat. Een voorbeeld: een door een E-loc getrokken trein arriveert op een emplacement. Alle wagens zijn bestemd voor bijvoorbeeld een containerterminal in de buurt, maar raccordementen zijn zeer zelden geëlektrificeerd (opm. c). Een goedkope dieselloc kan de oplossing zijn, maar die dieselloc moet dan wel in staat zijn om een hele trein te met een redelijke snelheid te vervoeren en te beremmen.
	Opmerkingen:	a)	Spoorflex was in 1999 opgericht en had in 2010 circa 200 werknemers [4]. Op de avond van 25 juli 2010 reed een slijptrein van Speno door het stootblok in Stavoren, een lege tankauto en een winkel. De schade van het spectaculaire ongeval bedroeg tientallen miljoenen euro’s. De “pilot” was geleverd door Spoorflex, dat kort daarop failliet ging. Overigens bleek uit het onderzoek dat de pilot niet de enige schuldige was. Er was van alles mis. Zo was er geen actuele spoorkaart beschikbaar en kwam de manier waarop het stootblok in de beveiliging was opgenomen nergens anders in Nederland voor.
		b)	ETCS = European Train Control System Wikipedia: Het European Train Control System (ETCS) zet de betekenissen van spoorwegseinen om in ERTMS-rijtoestemmingen en toont deze op het ETCS-bedieninigsscherm in de cabine.
		c)	Tata Steel in Velsen en Railport Brabant in Tilburg zijn uitzonderingen. Bovenleiding is vaak onhandig in verband met hijskranen, verreikers, etc.
	Bronnen:	[1]	Jaap de Groot, Tien jaar RRF in Nederland, Uquilair, 2015, ISBN 9789071513916. Deel 13 in de serie "Treinen in beeld".
		[2]	Nieuwsbrief van SpoorPro.nl, week 47 in 2019.
		[3]	Zie voor de rol van Ede in het Hupack vervoer: Rudi Liebrand, Ede staat nog stevig op de Europese kaart, Railmagazine 237 (september 2006) p. 26-31.
		[4]	Portret: Chris Westerduin – augustus 2018 op de NVBS website. Chris Westerduin is machinist bij RRF.
		[5]	https://nl.wikipedia.org/wiki/Rotterdam_Rail_Feeding
		[6]	Chris Westerduin, De reeks 73 bij RRF, Railmagazine 375 (juni 2020). Chris Westerduin
		{	Eigenaars
	Terug/verder naar:
			Nieuw Home Inhoud